Monday, January 11, 2021

कविता

 म जुन हु तिम्रो

सङ्सारको कुनै कुनामा जाउ तिमी
म पछ्याउँदै आउला तिमिलाइ

आफ्नो बरण्डा देखि हेर तिमी
वा रातिको लामो दुरिमा
गाडिको झ्यालबाट हेर
म त्यही हुने छु तिम्रो माथी
बनेर सितको थोपा
बर्षिरहेको हुनेछु।

तिमि सोधौले अरे!
म रातिमा मात्र किने देखिन्छु भनेर
अँध्यारो रात, तिम्रा नराम्रो दिनहरु हुन
असफलता मिलेको बेला
जिन्दगीले पिरोलेको बेला
म त्यही हुनेछु तिमिलाइ वाटो देखाउन
म शीत वनेर तिम्रो आँसु रोइरहेको हुनेछ।
- २०७७/९/२२ 

घर

  घर भन्नू के रहेछ आमा? ढुङ्गा माटोको जोड कि परिवारको माया? आफ्नो पन भन्नू के रहेछ? पराइको अङ्गालो कि आफ्नतको गाली? घर छोडेर घर बनाउन परिवार...