तिम्रो आँखा मै बस्न चाहन्थे
परेली भएर।
तिम्रो ओठमै बस्छु भनेथे
लिपिस्टिक भएर।
तिमी सङै बस्छु झै लागेको थियो
एउटै सिङ्गो आकाश भएर
एउटै जून एउटै घाम भएर पनि
फेरि किन यसरी टाढियौ हामी?
एउटै हाम्रो धर्ती भएर पनि
बहने एउटै हावा भएर पनि
हामिले श्वास फालेको हावाले
किन छुदैन होला एकअर्कालाइ?
किन भन्दैन होला उसलाइ
मैले कति सम्झेको छु भनेर पनि?
इन्द्रणिको दुई कुना जस्तै भएर
पृथ्वीको दुई ध्रुब जस्तै भएर
किन यसरी टाढिनु पर्यो हामी?
हामिलाइ त बस्नु थियो
एउटै फूलका दुई पत्र भएर।
एउटै बिउका दुई फक्लेटा भएर।
जसरी चलेको छ मुटु
दुई कुना भएर।
मलाइ त तिम्रो मुटु भएर बाच्नु थियो।
२०७५/११/१३
