Lalit's blog

  मन यो मनको के कुरा गरौ यो मन चन्चले छ। जसरी चन्चल छ्न तिम्रा आखाहरु जसरी चन्चल छ्न ती आखामा बस्ने मेरा रहरहरु। मन यो मनको के कुरा गरौ र? यो मन बिकाउ छ जसरी बिकाउछ्न तिम्रा रातो लिपिस्टिक लाएका ओठहरु अनि बिकाउछ मेरो मन तिम्रा ओठहरुका लागि। मन यो मनको के कुरा गरौ र? पृथ्वी राजमार्गको सड्क बत्ती जस्तो छ यो मन कहिले सप्रीन्छ कहिले बिग्रन्छ मलाइ केही थाहा हुदैन जेब्राक्रसिङ्को रातो बत्ती जस्तो मन तिमिलाइ बेला वेलामा ग्रीन सिग्नल दिइरहन्छ मन

  कस्ले दिन्छ आकाशमा घुम्ने फिरन्ते बादलका टुक्राहरुलाइ आकार। कस्ले दिन्छ धमिलिएर बग्ने पानीलाइ लचकता। कस्ले दिन्छ होला चम्किलो जुनलाई उज्यालो यदि कोहि छ भने सबैलाइ सबै कुरा दिनलाइ किन दिदैन उसले भोको पेटलाइ खाना, अस्वस्थ शरीरलाई आराम र खाली पैतलालाइ सहायता? किन दिदैन होला ७० काटेकी मेरि हजुरआमालाइ दौड्ने प्रेरणा किन दिदैन मेरि आमालाइ आफ्ना जिन्दगीक असङ्ख रहरहरु के उसलाइ पनि कसैले बिट क्वाइनमा किने को हो र?

  मैले कहिल्य सोचेको थिइन मेरा बा को पाखुरा भन्दा पनि अझै बलवान् कोहि यो ब्रह्माण्डमा होला भनेर, मैले कहिल्य सोचेको थिइन मेरा बा आमाले बगाएको पसिना भन्दा पनि धेरै यो संसारमा केही होला भनेर। ओ हो मेरो घर त छाताको करङ जस्तै रैछ। कैले पहिरोले बङ्गायो। कैले बाढी आएर।

  जिन्दगिमा! लामा यात्राहरु! चुनौतिका अप्ठेरा बाटोहरु! हिड्न कहिल्य नडराउनु तिमी। यो कुरा याद राख्नु कि तिम्रा पाइला मुन्तिर मेरै पैतलाका डोबहरु हुने छ्न।

अलि धेरै बोल्ने बानी छ मेरो। विशेषत नयाँ मान्छेसङ। यसको मतलब पुरानासङ कम नबोल्ने भनेको होइन। पुरानाहरु युज टु भैसकेका छन। कैले काहीँ म नचाहने भन्दा बढता पनि बोल्छु। यसो भनिरहदा - मेरो केहि बोले पछि मात्र के बोलेछु भनेर सोच्ने बानिलाइ छुटाउन सक्दिन। हो मेरो सोचेर नबोल्ने बानी छ। कैले काहीँ अलि बढि सार्कास्टिक हुने चक्करमा म अर्को मान्छेको मनलाइ दुखाइदिन पुग्छु। मलाइ फेरि मेरो शान्त भावको सम्झना आउँछ। मैले क्याजुअल गफमा प्रयोग गरेका शब्दहरु र तिनका अर्थहरु एकछिनको रमाइलो र बोल्दा बोल्दै के बोलौ के बोलौ हुने स्थितिमा सिर्जना हुने कुरा हुन। जिन्दगीमा धेरै थोक हारेको मान्छेलाई पनि कमसेकम कुराको बादबिवादमा नहारौ भन्ने लाग्दो रैछ। वादबिवाद जित्ने मान्छेले पनि मित्रता हारेको देखेको छु। नदिको बेगमा बगेको पलास्टिकको थौली किनारामा अडके जस्तो। आजकल भेटघाट हुन्छ। देखा देख हुन्छ। बोल्चाल हुदैन। पुग्नु कहि थियो कहि पुगेछौ हामी। गल्तिहरु हुन्छ्न जानी नजानी पनि। सानो छदा एउटा गीत रेडियो नेपालले खुब बजायो, 'रुन्छ नि मन किन रुदैन रुखो बोली नबोल निरमाया बचनको घाउ निको हुदैन।' मेरो बोली रुखो होला प