Tuesday, September 25, 2018

कबिता

दुखाइ
हेर न मन दुखाइदिने मान्छे
यो मन नदुखेको त बर्षौ पुगेछ।
मन नदुख्दा त मलाइ
खोइ के के पो हुन्छ, मुटु नचलेको हो कि?
ऐठन परेको होकि, सासै पो रोकियो कि?
खोइ कस्तो न हुन्छ।
बेला बेलामा तिमी औशी पुर्णे पारेर
एकै छिन भए पनि समय निकालेर
यसै गरि मन दुखाउन आइदिनु मेरोमा।
दुखाइदिने मान्छेको अभावमा
आजकल यो मन पनि कठोर बन्न थालेछ।

पहिले त हामि नजिकै थियौ
भेट्दा खेरी पनि मन दुखाइ दिन्थ्यौ
छुट्टीएर जादा झन दुखाइ दिन्थ्यौ।
मैले तिमिलाइ मिस गरेकी छु भन्दाको पल
तिमिलाइ कती धेरै भेटन मन लागेको छ भन्दाको पल।
तिमिले त मलाई सम्झिनौ आजकल भन्दाको पल
कास तिमी ऐले म सङै हुन्थ्यौ भन्दाको पल।
तिमिलाइ के थाहा ?
मेरो मन कति धेरै दुख्थ्यो।
ऐले त टाढा छौ नि तिमी
भेट्न सम्भव न होला अब त
इन्स्टामा आफ्नो श्रीमान सङको फोटो हालेर भए पनि।
अथवा एक कल फोन, एउटा म्यासेज गरेर भए पनि!
यो मन दुखाइ दिनु ल!
मलाई तिमीले दुखाएको मन परिरहन्छ।
मलाइ तिम्रो दुखाइको लत भैसक्यो अब।

23-Sept. 2018

No comments:

Post a Comment

म भुलि जाने याद जस्तो, म कस्तुरीको सुवास जस्तो। डुल्दै डुल्दै म हराएको वाटो जस्तो म चिप्लो रातो माटो जस्तो। म भुलि जाने याद जस्तो, म अभागिको...